Een dagje Kortrijk

Kortrijk is een  centrumstad in het zuiden van de Belgisch provincie West-Vlaanderen.

Kortrijk ontstond uit een Romeinse woonkern op de kruising van de Leie en twee romeinse heirbanen. In de middeleeuwen groeide Kortrijk, onder impuls van een bloeiende vlas- en lakennijverheid, uit tot één van de welvarendste steden van Vlaanderen. De stad staat bekend als "Groeiningestad" of "Guldensporenstad", door de Guldensporenslag (Vond plaats op 11 juli 1302 op de Groeningekouter te Kortrijk). In deze stad werd ook het Verdrag van Kortrijk ondertekende, waarbij de grens tussen Frankrijk en België werd vastgelegd.

In 19e en 20e eeuw, was Kortrijk een belangrijk centrum voor de vlasnijverheid en vandaag de dag is Kortrijk nog steeds een belangrijk centrum in de textielindustrie. Sinds heden is de stad ook een belangrijke inkoopstad en vervult het een centrumfunctie op het vlak van tewerkstelling, dienstverlening en onderwijs. 

In 1962 was Kortrijk de eerste stad in België die een autovrije winkelstraat aanlegde.

 Broeltorens langs de Leie:

 Dit zijn 3 torens die zich bevinden langs de Broelkaai en Verzetskaai. De beide toren met een brug over de rivier de Leie dateren uit de Middeleeuwen en zijn ondertussen een beschermd monument. Deze torens vormen één van de belangrijkste symbolen van de stad en zijn één van de enige overblijfselen van de middeleeuwse stadswallen omheen de oude stad.

 Het Belfort:

De vroegste vermelding van het Belfort gaat terug tot 1307. Enkel het onderste gedeelte dateert nog uit deze periode. De toren dreigde namelijk in te storten, werd hij in de Middeleeuwen gehalveerd, waarbij het bovenste gedeelte vervangen werd door een torenspits van 1 centrale torenspits en 4 kleinere op elke hoek.

Deze enkele toren, was vroeger de noordoostelijke toren van de "oude" of "kleine" Lakenhalle die gebouwd werd in 1411.

 Deze toren had in de Middeleeuwen een commerciële functie. Ze bestond uit verschillende zalen waar telkens andere ambachtsproducten met stadskeur verhandeld werden.

 Het Stadhuis

 

De Sint-Maartenskerk:

Deze kerk werd tussen 1390 en 1466 gebouwd, na de verwoesting van de eerste gotisch Sint- Martinueskerk.

Helaas sloeg in 1862 het noodlot toe: de Sint-Maartenstoren werd getroffen door een blikseminslag. Gevolg: het houten gedeelte van de toren, daterend uit 1601, brandde volledig af. Gelukkig werd de torenspits de volgende decennia in ere hersteld.

De 83m hoge toren is een echte blikvanger. Er hangt in de houten spits een beiaard van 49 klokken, die in 1974 gerestaureerd werden.

 De Kortrijkse Stadsschouwburg

En na deze geschiedenisles werd het hoog tijd voor een hapje en een drankje ...

We maakte ook een stop bij een chocolatier, maar deze hebben helaas de foto niet gehaald ;)

Tijdens de terugweg, maakte we een stop in Harelbeke, geheel tot mijn verbazing.
Mijn dochter had de route naar 'den beer' ook uitgestippeld, zodat mama lief toch eens haar hart kon ophalen in deze stoffenwinkel.

Heb er enkele mooie stofjes gevonden, maar was toch verrast toen het stof gewogen werd. Echt nog een winkel uit den goede, oude tijd ;)
Het enige spijtige vond ik dat er niets geprijsd was, maar de verkoopsters waren toch wel behulpzaam.